Ingeborg Verplancke

In het Natuurpunt domein Bergelen in Wevelgem vind je een schuilplaats voor vleermuizen.

Ze houden er momenteel hun winterslaap. Om de winter heelhuids door te komen, vertraagt hun metabolisme zodat ze bijna geen energie hoeven te verbruiken.

Ook bomen gaan in overlevingsmodus: de wortels zuigen geen water meer op waardoor de bladeren vallen, chlorofyl wordt in takken en stam teruggetrokken.

Wat doen wij, dacht ik? We hollen maar door, lente, zomer, herfst en winter… De natuur toont ons hoe we voor onszelf kunnen zorgen. Ons lichaam toont het evengoed: als onze draagkracht niet meer in verhouding staat tot de eisen waaraan we menen te moeten voldoen, gaat ons lichaam vanzelf in spaarstand. Is het dat wat we burn-out noemen?

De natuur nodigt ons uit tot verstilling.

Hoe zou het zijn mochten we ons zoals de natuur op regelmatige tijdstippen kunnen terugtrekken in de cocon van onze essentie? Niet almaar prikkels zoeken, maar rust vinden. Aandachtig ademen, aandachtig luisteren naar ons lichaam, aandachtig voelen wat er nu is en wat er wil zijn. Mindfulness leren we echt niet in boeken maar in aanwezigheid van onszelf…

En hoe zou het zijn mochten we niet hoeven wachten op de winter maar dagelijks een winter-momentje zouden reserveren? Test het eens uit en laat het me weten…

https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2254670-het-voedselbos-landbouw-met-meer-winst-maar-zonder-gif-en-kunstmest.html

In het Nederlandse (Brabantse) Schijndel komt het grootste voedselbos van Europa ! De provincie betaalt mee uit een ‘groen ontwikkelfonds’ van 240 miljoen euro, bestemd voor het ondersteunen van natuurprojecten en projecten waar natuur en landbouw samenkomen. Daar word ik nou blij van !!

Gedeelde smart is halve smart, gedeelde vreugd is dubbele vreugd !

Dat zou het motto kunnen zijn van Eigen Kracht Conferenties vzw.
Als onafhankelijk coordinator bij EKC vzw ervaar ik het telkens opnieuw: zorgen worden lichter als ze ‘naar buiten’ kunnen. Zeker als we er zo veel mogelijk mensen bij betrekken die ons willen steunen. Bij EKC brengen coordinatoren het netwerk rond de tafel: familie, vrienden, kennissen en eventuele hulpverleners die een bijdrage kunnen leveren aan de doelstellingen van (een) medemens(en) die een moeilijke situatie even alleen niet meer aan kan. Een conferentie brengt beweging, communicatie, samenwerking, verbinding en werkbare afspraken.

Sabine Goethals van Tendens WTV wil haar volk niet alleen iets leren over mode, design, wonen, gastronomie. Ze wil iedereen nu ook warm maken voor bosbaden! Ik ging met haar op stap in het Muziekbos in Ronse. De reportage die uitgezonden werd op 22 en 23 september gaf een korte impressie van onze wandeling. De shinrin-yoku workshops zijn informatief en meditatief, een bad van herbronning. Ze helpen je moeiteloos af te stemmen op je natuurlijke frequentie, de frequentie van de aarde, de werkzame ‘x-factor’ achter iedere meditatie-of ontspanningspraktijk. Deze workshops gaan door voor kleine groepen, en zijn voor iedereen toegankelijk omdat het wandeltempo heel laag ligt. Een aanrader voor allerhande organisaties, instellingen, verenigingen, bedrijven…

https://www.facebook.com/levenswandelcoaching

 

 

Op 27 augustus verscheen in Knack een steengoed digitaal Plus-artikel over Shinrin-Yoku. Alle eer komt redactrice Trui Engels toe, die zich goed had ingewerkt (ingelezen) in de materie toen ze me belde voor een interview. Het is een prachtige bijdrage geworden over de heilzame werkzaamheid van de natuur. Je kan het artikel nalezen in deze pdf.

De kunst van shinrin-yoku_ ‘In Japan sturen huisartsen je gewoon het bos in’ – Gezondheid – Knack.be

Een onderzoek naar creativiteit door de Rijksuniversiteit van Groningen wees uit dat een time-out die je blij maakt, je ook creatiever maakt, zoals tijdens een vakantie. Bij een geluksgevoel maken de hersenen dopamine aan waardoor ze sneller kunnen schakelen. Een time-out kan ook een wandeling zijn in de natuur, voorwaarde is dat je op dat moment helemaal niet met je problemen bezig bent, bv tijdens een Shinrin-Yoku bosbeleving met Levenswandel, test het eens uit ! Wedden dat je spontaan inzichten krijgt die je verderhelpen?

Kunnen we de teugels laten vieren? En even glimlachen als het allemaal niet gaat zoals wij dit per se willen? Als zorgverlener (coach, vrijwilliger en mantelzorger) maak ik het ook vaak mee: ik denk te weten wat goed is voor een ander en probeer alle omstandigheden in lijn te krijgen met mijn visie. Als dit niet lukt, schiet ik in een kramp, stress alom: wat nu? Tijd voor de pauze-knop dacht ik onlangs weer: ik kan maar beter vertrouwen en laten gebeuren wat wil gebeuren, ruimte laten voor onzekerheid. Het is verwonderlijk hoe snel mensen en situaties dan kunnen veranderen; alsof het licht plots binnen mag…

In het zomernummer van ‘Vruchtbare Aarde’, een driemaandelijks inspirerend tijdschrift, breekt Paul Dijkman, kunstenaar-architect, een lans voor onzekerheid. Ik geef zijn boodschap graag in zijn woorden weer: “Geef middels een plan alleen aan waar je ongeveer heen wil, maar houd daar vervolgens niet te strak aan vast. Beschouw afwijkingen als groei, als evolutie…Laat je verrassen, ga er in mee. Leef het leven.”

Ervaar hoe het leven zelf geleefd wil worden…