Heb je ook vaak het gevoel dat je de tijd achterna holt?
In dit digitale tijdperk gaat alles heel snel. En nu de winter voor de deur staat, lijken de dagen nog korter te worden. Je brengt de kids naar school, gaat werken, boodschappen doen, stoomt snel een lekkere maaltijd klaar, brengt de kids naar de muziekles, helpt bij huistaken, daarna nog vlug de was en de plas, misschien lees je nog de krant of kijk je nog TV naar één van de vele opnames die nog in de wachtrij staan en tussendoor maar sms’en, twitteren, liken, sharen, whatsappen… Herkenbaar? Zelfs vrije tijd lijkt steeds minder vrij…
De balans tussen tijdsbeleving en klokketijd, tussen innerlijke en uiterlijke tijd is voor velen zoek. Het is goed even stil te staan bij wat je echt nodig hebt en daar de (uiterlijke) tijd voor te nemen; even los te koppelen, een dagje in de natuur door te brengen, in een ’tijdsvaccuüm’, alle uurwerken en tijdsaangevers (gsm incluis) even op te bergen of uit te zetten zodat je weer voeling krijgt met de natuurlijke tijd. Misschien merk je voor het eerst sinds lang weer hoe de zon van het oosten naar het westen schuift, zie je het licht veranderen en voel je dat elk moment een andere kwaliteit in zich draagt, de kwali-tijd.
Wintertijd. De natuur nodigt je uit te vertragen. Alles op zijn tijd. Of beter: op jouw tijd en tempo.